Cytat na 29 XI

Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo powietrzne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie.
Rdz 9,02

Cytat na 22 XI

Ogólna liczba lat, które Adam przeżył, była dziewięćset trzydzieści. I umarł.
Rdz 5,05

Na co komu seks?

Mój plan na udany wieczór:

Cheers.

Cytat na 15 XI

Do niewiasty powiedział: ”Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą”.
Rdz 3,16

Video killed the Radio Star

Tym razem nie o muzyce... a przynajmniej nie na pierwszym planie. Tym razem o teledyskach.

Teledyski z lat osiemdziesiątych w pigułce:

Nostalgia. Trochę śmiechu. Najlepszy Mad Max.

***

Teledyski z lat dziewięćdziesiątych w pigułce:




Sporo śmiechu.

***

Teledyski po roku 2000:





Photoshop. Rodzaj softcore'owego porno.

***

Producenci teledysków nas rozgryźli. Nie mamy poczucia humoru. Nie mamy intelektu. Nie mamy gustu.
Mamy tylko libido.
Fajnie, nie?

***

Z powyższych trzech teledysków lubię dwa (zgadnij, które).
Ale zakończę ten post moim ulubionym.

Cytat na 8 XI

Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę.
Rdz 2,22

Bajka o Szarym Ropuchu

Dawno, dawno temu, za górami, za lasami, była sobie Magiczna Knieja. Mieszkały w niej najróżniejsze zwierzątka: wiewiórki, borsuki, dziki, niedźwiedzie, króliki, puchacze, zaskrońce, pszczoły... i wiele, wiele innych. Niektóre zwierzątka były sprytne, inne prostolinijne, jeszcze inne chciwe, ale trafiały się też hojne... Magiczna Knieja była dość duża, aby wszystkie mogły sobie w niej znaleźć miejsce.

Na obrzeżach Starej Polany mieszkał w swoim ciasnym stawie Szary Ropuch. Ropuch był gruby, za dużo palił, lubił wypić, żreć pizzę i marnować czas czytając beletrystykę, a jeśli chodzi o kobiety, to za młodu jakoś zawsze grawitował do najróżniejszych żmij, a potem dziwił się, że został ukąszony, a jego serce pompuje zatrutą krew.

Szary Ropuch trzymał się swojego stawu, a im bardziej się starzał, tym większym stawał się odludkiem. Nie miał zbyt dużo do czynienia z innymi zwierzątkami. Ale czasem nasłuchiwał, co takiego działo się w Magicznej Kniei.

Pewnego dnia Ropuch usłyszał coś, co wpędziło go w przygnębienie.

Otóż zwierzątka wybierały, kto będzie rządzić Knieją. I wybrały te same Obłąkane Szakale, które już raz rządziły.

Ropuch z początku nie mógł w to uwierzyć. Myślał sobie, że skoro Szakale już rządziły, nikt ich nie wybierze. No dobrze, Chciwe Hieny, które do niedawna dzierżyły władzę musiały przegrać konkurs popularności - zbyt długo trzymały pałeczkę, zbyt wiele rzeczy zawaliły, za wiele nakradły, były zbyt butne... Ale przecież pojawiły się inne stada, skłonne objąć przewodnictwo nad Knieją. Fakt, niektóre z nich były wątpliwej proweniencji, ale Ropuch sądził, że w demokratycznej Kniei władzą podzieli się kilka grup, które będą musiały jakoś się dogadywać i iść na różne kompromisy, co zwiększałoby szanse, że zwierzęta u władzy nie będą w stanie zrobić nic naprawdę skrajnego i zbyt głupiego.

Okazało się, że Szary Ropuch mylił się, niczym karp, który uznał, że przeprowadzka z zimnego, zatłoczonego stawu do ciepłej wanny w bloku jest pierwszym krokiem ku wspaniałemu, długiemu życiu w luksusach.

Obłąkane Szakale rozbiły bank i przejęły całkowitą kontrolę.

Do Ropucha dotarła smutna prawda: mądre zwierzęta, takie, których pamięć sięgała na więcej, niż trzy lata wstecz, opuściły już Knieję. No dobrze, nie wszystkie, kilka może zostało tu i ówdzie... Ale, jak podejrzewał Szary Ropuch, nie na długo.

Ropuch zrozumiał, że został w Kniei sam z owcami i baranami. Zewsząd dobiegało beczenie.

"Przerąbane", pomyślał Ropuch, który już dawno nie czuł się aż tak samotny.

- Przerąbane po dwakroć! - zawył do księżyca Ropuch, gdy dotarło doń, że prawdopodobnie jest jeszcze głupszy, niż owce i barany.

Podobno do dziś, gdy zbłąkany wędrowiec wieczorem zajdzie Na Starą Polanę w Magicznej Kniei, może usłyszeć dziwny odgłos, jakim jest wycie Ropucha.

Cytat na 1 XI

Stworzył wiec Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył
mężczyznę i niewiastę.
Rdz 1,27